Criar con respeto es importante

Cuando crías con respeto y vínculo hay días duros.

 

Cuando son bebés, hay días que lloran sin cesar porque algo que no sabes descifrar y los meces, los amamantas, los paseas…

Noches que se despiertan más veces de las que creías posible, días que se enfadan y protestan y parece que a todo lo que tú dices él responde «NO».

Porque hay días que estás cansada y no puedes con tu alma. Que te gustaría tener la cena hecha, la cocina recogida, la casa en perfecto estado de revista, la ropa plegada y en los armarios, etc.

Que te gustaría tener lo del trabajo resuelto. Que te gustaría tumbarte en una camilla y que te mimasen desde la punta de los dedos del pie hasta la frente pasando por cada rincón de tu cuerpo. Hay días que en la cabeza tienes un montón de «cosas por hacer» y más de algún «problema».

Y a pesar de ello, paseas tu bebé por el pasillo, le das el pecho hasta que se queda dormido o aguantas con paciencia y serenidad aquella rabieta monumental en la plaza del pueblo.

Cuando crías con respeto y vínculo, hay días que lo enviarías todo a hacer puñetas. Este respecto y este vínculo, y harías caso a los que te hablan de mano dura, dejarlo llorar, que duerma solo, y no sé cuántas cosas más.

Porque sería una buena escapatoria para esos días de cansancio infinito donde la entrega se hace tan dura. Sería una buena manera de huir y dejar de sentir que das más de lo que tienes, que la mochila de caricias y paciencia que llevas colgada está agotándose.

Y es entonces, cuando le miras las manos mientras intenta dormirse sin éxito, o cuando le miras las pestañas cuando pone los ojos en blanco porque está rindiéndose a morfeo, o cuando le miras los pies cuando sigue con la rabieta, o cuando le miras las piernecitas cuando llora porque tiene un malestar que no sabes descifrar… que ves más allá.

Más allá de tu cansancio y de tu mochila medio vacía. Más allá de lo que está pasando en ese preciso momento… miras, y sólo ves AMOR.

Te das cuenta, cuando miras más allá de lo que nos toca vivir ahora y aquí, que esto ES IMPORTANTE. Que acompañarlo todas estas horas, minutos y segundos es importante.

Que no dejar llorar a tu bebé es importante. Que no ignorarlo es importante. Que hacerle caso a pesar de que estés rendida y no puedas más es importante. Que darle abrazos sinceros y acariciarlo hasta que se duerme es importante… Y no sólo eso: vale la pena.

No importa si tu hijo tarda 60 minutos más en dormirse que su primo. No importa si cuando llora enfadado te dice que no te quiere. No importa si tienes que pasearle porque no quiere dormirse acostado en la cama.

En ese momento él tiene esa necesidad y seguramente nunca sabrás por qué. Sólo puedes saber con certeza que quiere que le acompañes, que quiere que estés presente y estar allí y acompañarle pase lo que pase, tarde lo que tarde, haga lo que haga… es importante.

Seguramente nadie te dice que eso que haces cada día es tan importante. Nadie te elogia ni te premia nada. Tampoco quieres ningún premio, seguramente, pero algún golpecito en la espalda no estaría mal…!

Pero yo te lo digo desde aquí, si las palabras valen como palmada en la espalda: esto que haces día a día, incluso cuando sientes que quieres huir corriendo y tirar la toalla, es importante.

Que acompañarlo en momentos en que nunca te habrías pensado que podrían ser tan duros y difíciles es importante.

Y que no importa si tu mente busca escapatorias y te traiciona con vías fáciles o con pensamientos de «y si tener un hijo fue un error?»… No te fustigues bañándote en la culpa. Sólo es un pensamiento fruto de la desesperación (quizás) más absoluta, no es nada más.

Y eso que haces es importante para él y también para ti. Porque mientras le acompañas, mientras haces (quizás) lo que no hicieron contigo, la mochila que sientes medio vacía se llena un poco más. Porque tú das, das mucho, pero también recibes.

Con aquellos ojos en blanco que se rinden al sueño, con aquellas manitas, con aquellos piececitos que amas tanto… se va llenando tu mochila.

Porque cuando damos desde el corazón, cuando nos conectamos al amor, el amor todo lo baña. No puede hacer distinciones: todo lo baña y también te baña ti. Y también te llena, y también se va reparando cada herida que hizo, en tu corazón o en tu piel, tanta carencia.

Y tu amor, el que tú emanas, se mezcla con el suyo, que aunque ahora esté en plena rabieta y no pueda mostrártelo, te lo da desde que se levanta hasta que se acuesta.

Quizás no como a ti te gustaría, tal vez no como estás acostumbrada… pero tu hijo emana amor, amor hacia ti, que también te baña, que se funde con el tuyo, con el que tú le regalas y os repara a los dos. Os llena vuestras mochilas y os une pese a ratos, tanto tú como él querríais empezar a correr y decir «yo esto no lo aguanto más!».

Y un día tu hijo será adulto y tendrá un hijo.

Y cuando lo bañe con amor le costará un poco menos que a ti hacerlo porque su mochila estará mucho más llena, y seguramente le será más fácil dejarse bañar por este AMOR de ida y vuelta.

Y sabrá que lo que hizo un día su madre o su padre con él, eso de acompañarlo desde el respeto y la fuerza del vínculo, era importante. O no lo pensará porque simplemente, su entraña lo sabrá ya de sobra! Y acompañará con una entrega sincera a su hijo como tú lo hacías con él.

Por eso cuando algún día, en algún momento, quieras empezar a correr y huir, y quieras gritar fuerte “¡no puedo más!», para un momento y respira. Respira, mira la parte del cuerpo de tu hijo que más te conmueva y dite a ti misma: «ES IMPORTANTE».

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
Picture of Míriam Tirado

Míriam Tirado

Consultora de crianza consciente y periodista especializada en maternidad, paternidad y crianza. Me dedico a ayudar a madres y padres a conectar con sus hijos/as.

33 comentarios

    1. Hola Mama Gardenia,
      que bé, m’alegro que les meves paraules hagin arribat quan les necessitaves. Una abraçada plena de comprensió i d’ànims!

  1. Mientras lo leo no puedo evitar que las lagrimas se asomen, por que todo es verdad, y no debe ser una casualidad que justo hoy que me siento como zombi por haber pasado una noche pesada y hoy debo estar de pie trabajando preguntandome como mi cuerpo puede seguir este ritmo, me alegras dandome desde tu sitio una palmada en el hombro, asi q no, no es una casualidad y te lo agradezco.

  2. M’has fet plorar, Míriam. Amb una nena de 22 mesos 24 hores per a mí i un embaraç de 6 mesos sóc una hormona amb ciatàlgia i síndrome del niu Tot està a flor de pell i tornam als consells de «que dormi sola, llevau-li el xumet, el biberó i el bolquer, no la contemplis tant… Tot això no ho podràs fer quan arribi el germanet» i vull partir corrent deixant nena, panxa i company enrere…
    Ara li envio al company de viatge, que encara que no ho digui sé que de vegades també correria molt.
    Només volia dir-te gràcies.

  3. A mi també em va molt bé. D’aquí un mes i mig serem pares, dels primerencs amb mil preguntes i inseguretats. I hi ha tantes coses que no vull repetir de com ho van fer els meus… «És important». Pot ser un bon mantra! Moltes gràcies!! 🙂

  4. Ufff que be que senten les teves paraules perque sembla que quan decideixes fer les coses desde els sentiments no tinguis dret a pensar que necessites un moment per a tu, que tagradaria poder anar amb tranquilitat a la pelu o fer algo nomes per a tu. En moltes ocasions hem castigo a mi mateixa per pensar- ho per aixo ma fet taaaant be llegirte com sempre…
    Gràcies per estar aki.
    Una abraçada Miriam

  5. Aixxxx m’he emocionat molt. De vegades no cal que et diguin que ho fas be, pero hi ha moments que necessites que t’abraçin, que et diguin que no estas sola. L’Arnau es el millor que m’ha passat mai en la vida, m’omple d’energia, de felicitat d’amor i aprenc amb ell cada dia, i per aixo doncs les gracies cada dia de que el tingui al meu costat.
    Moltes gracies per acompanyar.nos dia a dia en el nostre gran cami de la maternitat. Una super abraçada

  6. Estos ultimos post me vienen como anillo al dedo para reafirmarme en el modelo de crianza respetuosa que quiero dar a mis hijos…lo que llevo peor q mi marido cree mas en la crianza q el tuvo porque es la via facil y mas rapida y piensa q es mejor la mano dura…Tengo mas faena con controlar al padre q al hijo

  7. Et vaig coneixer fa relativament poc, però just quan vaig convertir-me en mare fa ara 8 mesets…. cada post q et llegeixo m’enganxa més , com reflexes a cada milimetre les emocions i sentiments que es desperten en la criança… alguns fins i tot m’emocionen per sentir-me tant tant identificada… què dificil és fer-ho bé en quan a l’educació d’un fill, quina de pors apareixen… llegir-te m’ajuda a veure les coses amb més calma i paciència… que a vegades m’en falta…
    Quina sort de tenir-te les teves filles. Gràcies Miriam!

  8. Gracias por esa palmada en la espalda en este momento, gracias porque justo ahora me recuerdas que este es el camino correcto, el camino que hara la diferencia en mis hijos para que cuando tengan hijos su camino sea bastante mas facil que el que transitamos nosotras ahora. Gracias!!!

  9. No tienes idea de cómo necesitaba esas palabras, porque ha habido estos días en que quiero salir corriendo, que siento que me falta fuerza para continuar y encuentran tus palabras que me han llenado un poco más esa mochila para continuar.
    Gracias porque no tienes idea de lo bien que tus palabras nos hacen en un mundo donde todo parece tiene que ser perfecto y en función de las exigencias.
    Gracias mil!

  10. Gracias Miriam!!! Es importante, tan importante que puede cambiar el devenir de una historia cargada de carencias………y recuperar nuestra Naturaleza de Ser Humanos!!!
    Gracias

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

Información básica sobre Protección de Datos

  • Responsable: MIRIAM TIRADO TORRAS
  • Objetivo: Publicar el comentario en relación a la noticia.
  • Legitimización: Consentimiento del interesado.
  • Dirección: No se prevén cesiones, excepto por obligación legal o requerimiento judicial.
  • Derechos: Acceso, rectificación, supresión, oposición, limitación, portabilidad, revocación del consentimiento. Si considera que el tratamiento de sus datos no se ajusta a la normativa, puede acudir a la Autoridad de Control (www.aepd.es).
  • Más información: https://www.miriamtirado.com/politica-de-privacidad/

 

Artículos relacionados