Primeras veces

Tener hijos: El primer año de vida, «primeras veces»

25 de agosto del 2011

Te tengo que confesar que si algo me ha gustado de criarte y de que estés con nosotros durante este primer año de vida tuyo, es que lo has llenado de «primeras veces». Es increíble todo lo que hemos llegado a aprender a tu lado; cuidar a un bebé cuando no lo has hecho nunca es sin duda, la aventura más imprevisible y excitante que he vivido nunca. Han pasado tantas cosas en sólo un año que tengo la sensación de que han pasado muchos más, y al mismo tiempo, es curioso porque parece que fuera ayer que naciste… Me ha pasado tan rápido…

Ha sido apasionante ir viendo como te hacías mayor, como ibas conociendo tu entorno, como te descubrías primero una mano y después la otra, como empezabas a dar vueltas, luego a moverte más y más hasta ponerte a gatas y empezar a avanzar… para más adelante, irte poniéndote derecha y finalmente, decidirte a caminar sola. Empezaste mamando y hoy ya comes prácticamente de todo. ¿Quién dijo que en el primer año de vida no pasa nada? Ha sido increíble ver todo lo que has ido aprendiendo e integrando; de ​​tu entorno, de nosotros, de nuestra casa, de la familia… y ahora que digo familia, me he dado cuenta de que la llegada de un bebé hace que pasen cosas que no habrías pensado nunca; que el más duro se ablande, que al que no le gustaban los niños le acaben encantando, que el que no era cariñoso de repente, comience a abrazarte y a darte besos sin importarle qué cara ponemos el resto… Los niños pequeños, inevitablemente, cambian las dinámicas familiares… para mejor y eso me gusta.

De primeras veces hay de muchos tipos. Recuerdo perfectamente la primera vez que fui plenamente consciente de hasta qué punto era grande e intenso el amor que siento por ti. Tenías dos meses y a media noche, te pusiste a 39 y medio de fiebre. Corrimos al hospital asustados como una mala cosa y allí lloraste como nunca, mientras te ponían una vía en aquel brazo pequeño y precioso. Infección de orina. 2 días y por suerte, en casa. Creo que nunca había sufrido tanto… era otra manera de sufrir, otra manera de sentir… como si de repente, me diera cuenta con una certeza absoluta de que te daría la vida si hiciera falta y que, aunque sé que no es posible, si pudiera te ahorraría todo tipo de dolor.

Pero también hay otras «primeras veces». La primera vez que te llevamos al mar, la primera vez que te enseñamos qué era la nieve. La primera Navidad, el primer diente, la primera vez que te reíste con sonido y que corrí a llamar a tu padre para explicarselo. La primera vez que en la noche te despertaste más veces de las que yo creía posibles y que a pesar de todo, me sorprendió al día siguiente, está mejor de lo que pensaba… La primera vez que me abrazaste fuerte, como para hacerme más tuya. La primera vez que te oí decir «papá» o «mamá»…

Hay tantas primeras veces… contigo y sin ti, porque también las hay con la pareja; la primera vez que hicimos el amor después de tenerte… la primera vez que volvimos al cine después de tantos y tantos meses…

Pero lo mejor de todo es que las primeras veces no se acaban nunca porque cada día viene una u otra, o porque haces algo nuevo o porque empiezas a decir una nueva palabra o por lo que sea. Todo es nuevo. Incluso si vamos al bosque de pronto volvemos a ir lentamente porque tú andas poco a poco, o porque quieres ver donde sube ese caracol.

Todo, todo es nuevo desde que tú estás… Me gusta y me doy cuenta que soy incapaz ya de imaginarme la vida sin ti.

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
Picture of Míriam Tirado

Míriam Tirado

Consultora de crianza consciente y periodista especializada en maternidad, paternidad y crianza. Me dedico a ayudar a madres y padres a conectar con sus hijos/as.

3 comentarios

  1. Nosotros acabamos de cumplir un añito, y como bien dices es maravilloso porque es todo «la primera vez», que ilusión cuando sonrien por primera vez, cuando te empieza a reconocer, los primero gorgoritos, los primeros pasos… Es genial. Un besazo fuerte, muy bonita la entrada

  2. Soc mare de 2 nois de 17 i 14 anys, acabo d’escoltar per la radio aquestes «primeres vegades» m’ha emocionat reviure aquests sentiments, actualment estem en una altre fase de primeres vegades, igualment fascinants. Gaudiu-ne!!!!

  3. Aaaai, quina entrada més fantàstica, Míriam!

    les primeres vegades són intenses, i el més difícil i el més fascinant de tot és mirar les coses amb els seus ulls… intentar posar-se al seu lloc per veure com és la seva mirada al món.

    En aquests dos anys i mig hem après que les primeres vegades, per postres, no són iguales per cada una de les nostres filles bessones, i que els ritmes són diferents… intento recordar cada una de les primeres vegades per partida doble, però el ritme de descobertes em supera!

    Una abraçada

    Núria
    https://lainvasiotwin.blogspot.com

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

Información básica sobre Protección de Datos

  • Responsable: MIRIAM TIRADO TORRAS
  • Objetivo: Publicar el comentario en relación a la noticia.
  • Legitimización: Consentimiento del interesado.
  • Dirección: No se prevén cesiones, excepto por obligación legal o requerimiento judicial.
  • Derechos: Acceso, rectificación, supresión, oposición, limitación, portabilidad, revocación del consentimiento. Si considera que el tratamiento de sus datos no se ajusta a la normativa, puede acudir a la Autoridad de Control (www.aepd.es).
  • Más información: https://www.miriamtirado.com/politica-de-privacidad/